Είναι τραγικό να ξεκινάς πατριώτης και να καταλήγεις ... ΛΑ.γ.Ο.Σ Νο. 2

Τελικά η γελοιογραφία μας ΛΑ.γ.Ο.Σ. αποδείχτηκε προφητική ... απλά πέσαμε έξω στο πρόσωπο.

Μετά τα όσα έγιναν στην Λέσβο (δείτε το σχετικό βίντεο) και τον Άδωνι Γεωργιάδη.

Νομίζουμε ότι αυτή η γελοιογραφία είναι και η πλέον αρμόζουσα

http://irakleios-oionos.blogspot.com

ΤΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ

1)ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΠΟΥ ΒΡΑΖΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ

2)ΓΚΑΖΑΚΙΑ(ΤΟ EL GRECO,ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΓΕΘΟΣ)

3)ΟΣΠΡΙΑ

4)ΠΑΞΙΜΑΔΙΑ

5)ΚΟΡΝ ΦΛΕΗΚΣ

6)ΚΟΝΣΕΡΒΕΣ

7)ΣΠΙΡΤΑ-ΑΝΑΠΤΗΡΕΣ(Ή ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΠΙΝΘΗΡΑ)

8)ΧΑΡΤΙ ΥΓΕΙΑΣ

9)ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

10)ΣΕΡΒΙΕΤΕΣ-ΧΑΡΤΟΒΑΜΒΑΚΑΣ

11)ΡΥΖΙ-ΠΙΛΑΦΙ

12)ΒΕΝΖΙΝΗ ΣΤΑ ΕΙΔΙΚΑ ΜΠΙΤΟΝΙΑ

13)ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΓΙΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ Ή ΗΛΙΑΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

14)ΦΑΚΟΣ+ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ

15)ΕΛΙΕΣ

16)ΛΑΔΙ

17)ΚΑΦΕΣ

18)ΖΑΧΑΡΗ

19)ΚΑΚΑΟ ΙΟΝ(ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ)

20)ΚΟΥΒΕΡΤΟΥΡΑ ΙΟΝ Ι ΚΙΛΟ(ΜΕΓΑΛΗ)

21)ΤΥΡΙ ΜΥΖΗΘΡΑ ΞΕΡΟ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΕΚΤΟΣ ΨΥΓΕΙΟΥ

22)ΕΙΔΗ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ(ΣΑΠΟΥΝΙΑ ΚΛΠ)

23)ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ

24)ΤΟΜΑΤΟΠΟΛΤΟΣ

25)ΓΑΛΑ ΕΒΑΠΟΡΕ

26)ΜΑΡΜΕΛΑΔΕΣ-ΓΛΥΚΑ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ

27)ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΣΕ ΑΕΡΟΣΤΕΓΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ

28)ΞΥΡΑΦΑΚΙΑ

29)ΦΥΤΙΛΙΑ ΓΙΑ ΚΑΝΤΗΛΙ ΝΕΡΟΥ-ΛΑΔΙΟΥ

30)ΚΑΦΕΣ

31)ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ(ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΑΧΑΝΙΚΑ-ΦΡΟΥΤΑ, ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕ ΜΙΑ ΚΑΘΕ 2^Η ΜΕΡΑ)

32)ΤΡΑΧΑΝΑΣ

33)ΧΥΛΟΠΙΤΕΣ

34)ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΑ ΜΥΡΩΔΙΚΑ

35)ΒΟΤΑΝΑ

36)ΜΕΛΙ

37)ΑΛΚΟΟΛΟΥΧΑ ΠΟΤΑ(ΒΟΤΚΑ,ΚΟΝΙΑΚ)

38)ΠΟΔΗΛΑΤΟ

39)ΣΥΝΕΡΓΑ ΡΑΠΤΙΚΗΣ

40)ΤΣΙΓΑΡΑ Ή ΚΑΠΝΟ

41)ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ ΟΙΚΙΑΚΑ

42)ΦΑΡΚΑΚΕΙΟ: ΠΑΥΣΙΠΟΝΑ-ΑΝΤΙΠΥΡΕΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΒΙΩΣΕΙΣ, ΒΑΜΒΑΚΙ, ΓΑΖΕΣ, ΙΩΔΙΟ, ΜΠΕΤΑΝΤΙΝ, ΒΡΟΓΧΟΔΙΑΣΤΑΛΤΙΚΟ, ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ, ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ(ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ, ΣΑΚΧΑΡΟ ΚΛΠ), ΑΝΤΙΜΥΚΗΤΙΑΚΗ ΣΚΟΝΗ Π.Χ.APABOXYN.

***ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ***

OΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Τι πρέπει να προσέξουμε :

Εύχομαι ποτέ να μη ζήσουμε τέτοιες στιγμές και να διαβάζουμε όλοι αυτήν την ανάρτηση μετά απο 5 χρόνια και να γελάμε με τους φόβους μας, αλλά…. δε θα νοιώθατε καλύτερα σε αυτή την καταστροφική περίπτωση αν είχατε 5 κιλά μακαρόνια στο ράφι της κουζίνας ;Με λίγα λόγια είναι εύκολο σήμερα να κάνουμε ένα στοκ βασικών τροφίμων και χρήσιμων πραγμάτων στο σπίτι μας, τα οποία θα μας βοηθούσαν να επιβιώσουμε για 2-3-x μήνες στην περίπτωση που δεν υπάρχει τίποτα άλλο στον έξω κόσμο.

Τον κατάλογο που ακολουθεί τον ονομάζω οδηγό επιβίωσης σε συνθήκες χάους και θα τον εμπλουτίζω κατά καιρούς με τις διάφορες ιδέες μου. Οποιαδήποτε καλή δική σας ιδέα είναι ευπρόσδεκτη.

Τα κριτήρια για να μπει κάτι σε αυτή τη λίστα είναι (ειδικά για τα τρόφιμα είναι):

- Να έχει μικρό όγκο και μεγάλη θρεπτική αξία (ένα λάχανο- wrong! Mια πλάκα σοκολάτα – good ! )

- να αποθηκεύται εύκολα για μεγάλο διάστημα (συσευασμένα τρόφιμα και κονσέρβες).

- Να μη σαπίζει ή αλλοιώνεται εύκολα ( πχ φρέσκα φρούτα)

- να μη χρειάζεται ψυγείο για τη συντήρησή του

- να μαγειρεύται εύκολα, γρήγορα και απλά χωρίς μεγάλη κατανάλωση ενέργειας. Το ιδανικό θα ήταν να τρώγεται απευθείας με το άνοιγμα της συσκευασίας (πχ κονσέρβες, σοκολάτες κτλ)

- αποθηκεύστε τρόφιμα που τρώτε στην καθημερινότητά σας και είδη που χρησιμοποιείτε ούτως ή άλλως. Έτσι αφενώς θα ανακυκλώνετε τις προμήθειές σας καταναλώνοντας τις παλιότερες κι αφετέρου δε θα βρεθείτε μ’ ένα σωρό άχρηστα πράγματα και να με βρίζετε στο τέλος

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Α. ΝΕΡΟ

Χωρίς νερό μπορούμε να ζήσουμε 2-3 ημέρες (τα νούμερα πάντα με κάποια επιφύλαξη).
Εξασφαλίστε τη δυνατότητα να αποθηκεύετε πόσιμο νερό σε πλαστικά δοχεία ( δε σπάνε).
Υπολογίστε ότι ένα άτομο χρειάζεται να πιει περίπου 2 λίτρα υγρά τη μέρα κατά μέσο όρο.
Βάλτε στα μπαλκόνια σας μεγαλύτερα πλαστικά δοχεία ( των 60-100 λίτρων) μαύρα (για να μην αλλοιώνεται το νερό από το φως κι αναπτύσσονται μικροοργανισμοι και βούρκος). Στην Πειραιώς, στην Εθνική οδό, αλλά κι αλλού υπάρχουν βιοτεχνίες που πουλάνε τέτοια πλαστικά βαρέλια.
Θα επανέλθω με οδηγίες για τη χλωρίωση του νερού, κάτι που σκοτώνει τα μικρόβια και κάνει το νερό πόσιμο.

Β. ΤΡΟΦΙΜΑ

Χωρίς τροφή μπορούμε να ζήσουμε μερικές εβδομάδες (έως 50 ημέρες – τα νούμερα πάντα με κάποια επιφύλαξη). Η τροφή όχι μόνο μας κρατάει στη ζωή, αλλά μας δίνει και καλή διάθεση κι όρεξη για δράση. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της πρώην ΕΣΣΔ, λέγεται ότι σκόπιμα υποσιτίζανε τους πολιτικούς κρατουμένους για να έχουν χαμηλό ηθικό και να μην έχουν ικανότητα για σωστή σκέψη και δράση (οι δε Ναζί απλά άφηναν τους δύστυχους κρατούμενους να λιμοκτονήσουν).
Υπολογίστε ότι ο άνθρωπος για να ζήσει θέλει τουλάχιστον 1000 θερμίδες τη μέρα και σκεφτείτε ότι μια πλάκα σοκολάτας 100 gr έχει περίπου 500-600 θερμίδες.
Εδώ να προσθέσω ότι δεν έχω ειδικές γνώσεις πάνω στο θέμα (δλδ πόσες είναι ακριβώς οι ελάχιστες θερμίδες και τι θερμιδική αξία έχουν όλα τα τρόφιμα, οπότε βάλτε κι εσείς λίγο γκουγκλάρισμα όπου έχετε απορίες…Πάντως πάνω στο πακέτο των πτιμπέρ στο σούπερ μάρκετ γράφει ότι ο μέσος ενήλικας θέλει 2000 θερμίδες τη μέρα κατά μέσο όρο. Και στο ασανσέρ μου γράφει ότι ο μέσος ενήλικας ζυγίζει 75 κιλά).
Παρατηρείστε ότι από τη λίστα λείπει το αλεύρι γιατί η παρασκευή ψωμιού στο σπίτι είναι χρονο- κι ενεργοβόρα, ενώ εμάς ενδιαφέρει το εύκολο-γρήγορο αποτέλεσμα. Επίσης, αν υπάρξει δελτίο τροφίμων σε περιόδους αναταραχής, αυτό που σίγουρα μοιράζεται είναι τουλάχιστον λίγο ψωμί.

1. Βιταμίνες : επειδή τα περισσότερα συσκευασμένα τρόφιμα δεν έχουν τις απαραίτητες ποσότητες βιταμινών, αγοράστε πολυβιταμίνες σε χάπια και πίνετε ένα χάπι κάθε 2-3 μέρες. Δε θέλουμε ούτε να πάθετε σκορβούτο, ούτε να θαμπώσουν τα μαλλιά σας, ούτε να κάνετε μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια ! Από την άλλη δε θα παίζετε τένις, ούτε θα κάνετε extreme sports, οπότε δεν είναι ανάγκη να κάνουμε και τις φαρμακοβιομηχανίες πλούσιες.

2. Λάδι : Νομίζω ότι η καλύτερη λύση είναι το ελαιόλαδο ( 2η επιλογή το αραβοσιτέλαιο και σίγουρα όχι τα σπορέλαια-μηχανόλαδα….) Δυο κουταλιές τουλάχιστον της σούπας ελαιόλαδο ανά άτομο την ημέρα δίνουν τα καλύτερα λιπαρά για το σώμα μας. Διαλέξτε συσκευασίες 5 λίτρων, είναι οι πιο πρακτικές. Υπολογίστε και μαγειρικά λίπη αν θέλετε για το μαγείρεμα (τύπου φυτίνη, μινερβίνη).

3. Ζυμαρικά : μακαρόνια, παστα-κριθαράκι κτλ. Εδώ προσέξτε ότι το απλό μακαρόνι θέλει περίπου 8 λεπτά βράσιμο, ενώ το κριθαράκι ας πούμε, θέλει σχεδόν 15-17 λεπτά, δλδ το διπλάσιο ποσό ενέργειας !

4. Σοκολάτα: πλάκες μαύρης σοκολάτας υγείας των 100 gr (= 600 θερμίδες ! ) είναι η καλύτερη επιλογή. Αλλά δε βαριέστε…πάρτε ό,τι σοκολάτα σας κάνει κέφι! Η φτώχια θέλει καλοπέραση….

5. Ξηροί καρποί : κι αυτοί έχουν ψηλή θερμιδική αξία και πολύτιμα ιχνοστοιχεία. Φυστίκια, φουντούκια, αμύγδαλα, καρύδια κτλ. Υπάρχουν χονδρέμποροι που τα πουλάνε σε συσκευασίες με κενό αέρος κι έτσι διατηρούνται αναλλοίωτα για πολύ καιρό. Στην κατηγορία αυτή μπαίνουν και τα αποξηραμένα-ψημένα σύκα.

6. Γάλα : αν είναι δυνατόν να λείπει το εβαπορέ γάλα από τη λίστα μας ! (Ακόμη θυμάμαι τη μάνα μου να γυρίζει με την κούτα το γάλα, λαχανιασμένη αλλά θριαμβεύτρια, από το σουπερμάρκετ επί Τσέρνομπιλ). Ιδιαίτερα χρήσιμο σε οικογένειες με παιδάκια.

7. Κονσέρβες : πάρτε οπωσδήποτε κονσέρβες με ζαμπόν. Θα σας δώσουν ένα παράγωγο κρέατος, που τρώγεται πανεύκολα με το άνοιγμα της κονσέρβας.

8. Συσκευασμένο ρύζι σε πακέτα του μισού κιλού.

9. Αλάτι, πιπέρι, ξύδι, λεμονάκι κι ότι άλλα καρυκεύματα θέλετε.

10. Καφές – ζάχαρη – αφεψήματα (βότανα, τσάγια κτλ)

Ιδανικός είναι ο καφές τύπου νεσκαφέ, ή οποιοσδήποτε άλλος που φτιάχνεται στο χέρι ή δεν απαιτεί βράσιμο, φίλτρα, ειδική καφετιέρα κτλ

11. Μπισκότα

Περιφρονείστε τα πανάκριβα και …χτυπείστε τύπου Πτι-μπερ ή Μιράντα. Το κλασικό πακέτο των Πτι-μπερ έχει 225 gr βάρος και δίνει 1000 θερμίδες, τις ίδιες θερμίδες δίνουν και τα Μιράντα.

Γ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΓΙΕΙΝΗ

1. Σαπούνια

Βρείτε από τις ειδικές αποθήκες χαρτικών-απορρυπαντικών 5κιλες συσκευασίες υγρό σαπούνι για τα χέρια. Κοστίζουν γύρω στα 5 ευρώ (τσάμπα ! ) και κρατάνε πολύ.
Για το σώμα σας όμως διαλέξτε σαπούνια ή αφρόλουτρα που ξέρετε ήδη, για να αποφύγετε ανεπιθύμητες δερματικές αλλεργίες. Σε αυτές τις αποθήκες χονδρικής όμως θα βρείτε τις αγαπημένες σας εταιρείες σε πολύ καλύτερες τιμές από το σούπερ μάρκετ.

2. Οινόπνευμα ( οι λοσιον 70% οινόπνευμα στο σουπερμάρκετ κάνουν και για αφτερσέιβ ! Το καθαρό οινόπνευμα είναι πανάκριβο…)

3. Ξυραφάκια ξυρίσματος – αφρος ξυρίσματος (είπαμε πεινασμένοι, αλλά όχι και μπίχλες ! )

4. Σαμπουάν

5. Οδοντόκρεμες

6. Χαρτί υγείας (ναι γελάστε….να δώ τι θα καταφέρετε με τις …εφημερίδες και το γυαλιστερό χαρτί του Τηλεθεατή….)

7. Προφυλακτικά ( είπαμε…η φτώχια θέλει καλοπέραση ).

8. Απορρυπαντικά για πλύσιμο στο χέρι.

9. Χλωρίνη. Διαλέξτε την απλή χωρίς αρωματικά ή άλλα χημικά πρόσθετα χλωρίνη του εμπορίου για να μπορείτε να την χρησιμοιποιείτε και για τη χλωρίωση του νερού σας αν χρειαστεί.

Οι γυναίκες ό,τι άλλο θεωρούν απαραίτητο.

Δ. ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ

Εάν το κράτος μπορεί και παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα, έστω και λίγες ώρες τη μέρα, αυτό είναι καλή λύση, αφού θα μπορείτε να χρησιμοποιείτε την πανάκριβη ηλεκτρική κουζίνα σας με τις κεραμικές εστίες και τα 26 προγράμματα για το βράσιμο των αυγών (…μόνο..)(και κόστισε στον πατέρα σας όσο 5000 εμβόλια για τα φτωχά παιδάκια της Αφρικής…).

Ναι, είναι αυτή η κουζίνα που τώρα χρησιμοποιείτε μόνο για να ψήνετε ελληνικό καφέ και μάλιστα στο μεγάλο μάτι ( αυτό που κάνει το ρολόι της ΔΕΗ να γυρίζει σαν τον έλικα του ελικοπτέρου Σινούκ…) γιατί κατά τα άλλα τρώτε μόνο κινέζικο και πίτσο-σούβλακα…

Εάν δεν υπάρχει καθόλου ρεύμα (από ώρες έως μέρες) τότε ετοιμαστείτε να χρησιμοποιείσετε εστίες υγραερίου με φορητά φιαλίδια (είτε αυτά τα μικρά που έχουν οι γιαγιάδες για να ψήνουν τον καφέ, είτε και μεγαλύτερα από καταστήματα με είδη καμπινγκ ).
Οι πιο προνοητικοί έχουν καβάντζα το πετρογκάζ της γιαγιάς τους και 2-3 μεγάλες μπουκάλες υγραέριο ( θα ρωτήσω το μαγέρικο απέναντι πόσο κρατάει μια μεγάλη μποτίλια υγραερίου και θα σας πω). Να θυμάστε ότι οι μποτίλιες υγραερίου είναι επικίνδυνες και η χρήση και φύλαξή τους απαιτεί πολλή προσοχή.

Οι πιο τυχεροί είναι αυτοί που έχουν τζάκια στα σπίτια τους κι αρκετή ξυλεία.

Εδώ φαίνεται η χρησιμότητα των τροφίμων που τρώγονται χωρίς να χρειάζεται μαγείρεμα.

Το να αρχίσετε να καίτε τα έπιπλά σας δε συνιστάται γιατί είναι ενεργειακά ασύμφορο-θα πρέπει να κάψετε πχ το τραπεζάκι του σαλονιού για να βράσετε μια μακαρονάδα…ε, δε λέει !

Ε. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ – ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Ο σεισμός του 1999 στην Αθήνα απέδειξε πόσο απατεώνες ήταν (τουλάχιστον τότε…) οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας.
Τα δίκτυά τους «κρέμασαν» αμέσως, από το πλήθος του κόσμου που έψαχνε συγγενείς και φίλους και κανείς δεν μπορούσε να κάνει κλήσεις.
Σε περιόδους κρίσεων γενικότερα καλό θα είναι να έχετε ένα ταπεινό ραδιοφωνάκι κι επαναφορτιζόμενες μπαταρίες 2Α. Για πολλούς αυτή η δυνατότητα υπάρχει στα κινητά τους τηλέφωνα ή στις mp3 συσκευές που έχουν για να ακούνε μουσική. Έτσι θα μπορείτε αν μην τι άλλο να έχετε στοιχειώδη ενημέρωση από τον έξω κόσμο. Το ραδιόφωνο είναι ο πιο απλός και φθηνός τρόπος για να μεταδωθούν μαζικά μηνύματα και ειδήσεις προς το κοινό.
Τα υπόλοιπα ΜΜΕ, συν το Ίντερνετ, στηρίζονται σε πιο πολύπλοκους μηχανισμούς λειτουργίας, που καταστρέφονται ή «σιγούν» ευκολότερα σε περιόδους κρίσεων.

Κι αφού ο έξω κόσμος μπορεί και φτάνει ως εσάς, για να δούμε πώς εσείς θα μπορέσετε να επικοινωνείτε μαζί του αν υπάρξει ανάγκη:

1. Σφυρίχτρα : φανερώνει τη θέση σας σε μεγάλη απόσταση και με λίγη προσπάθεια. Ειδικά χρήσιμη σε κάποιον που έχει εγκλωβιστεί σε ερείπια.

2. Τηλέφωνα, κινητά και σταθερά, είναι ευπρόσδεκτα αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα λειτουργούν τα δίκτυά τους.
Παρ’ όλα αυτά φροντίστε να έχετε πάντα ένα καρτοκινητό καβάντζα, με κάρτα SIM διαφορετικού δικτύου από αυτήν του επίσημου κινητού σας. Έτσι θα έχετε πρόσβαση σε δυο διαφορετικά δίκτυα κινητής τηλεφωνίας σε ώρα ανάγκης.

3. Ορίστε με τους φίλους σας και την οικογένειά σας ένα σταθερό σημείο συνάντησης (συνήθως κοντά στη γειτονιά σας) σε περίπτωση καταστροφής κι αδυναμίας επικοινωνίας.
Αποφύγετε τον παλιό Μπακάκο στην Ομόνοια, γιατί εκεί θα μαζευτούν όλοι οι πατριώτες του Ζάχου Χατζηφωτίου και θα γίνεται ένας χαμός…

ΣΤ. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ

Πάλι τα διδάγματα έρχονται από το σεισμό του 1999, τότε που μπλόκαραν όλοι οι δρόμοι από μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα και δεν κινούνταν τίποτα, εκτός από τις μοτοσυκλέτες !
Ναι, η μοτοσυκλέτα είναι ο βασιλιάς της πόλης. Πάει εύκολα παντού και καίει λιγότερο από το αυτοκίνητο. Τυχεροί αυτοί που τις έχουν, αρκεί να φοράνε κράνος και να μην κάνουν ταρζανιές.

Ποδήλατο : η εναλλακτική λύση της μοτοσυκλέτας, αλλά με περιορισμένη ακτίνα δράσης (όσο αντέχουν τα πνευμόνια σας !).
Αλλά πάλι σκεφτείτε ότι με ένα ποδήλατο μπορείτε άνετα να κινηθείτε στο δήμο σας και στους γειτονικούς δήμους ή να διασχίσετε μεγαλύτερες αποστάσεις από ό,τι με τα πόδια.

Ζ. ΦΑΡΜΑΚΑ

Τα στοιχειώδη ενός οικιακού φαρμακείου είναι :
1. Οινόπνευμα
2. Βαμβάκι – γάζες – ελαστικοί επίδεσμοι
3. Τσιρότα – λευκοπλάστης
4. Οξυζενέ – Betadine
5. Παυσίπονα – Αντιπυρετικά: Depon, Ponstan
6. Αντισταμινικά : Ζιρτέκ
7. Αντιδιαροικά : Imodium
8. Αντιβιωτικά : Amoxil
9. Για το στομάχι : Zantak, Μαλόξ (κάνει και για τα δακρυγόνα….)
10. Δερματικές αλλοιφές για εγκαύματα (Bepanthol), για μύκητες (Daktarin) και αλλεργίες (κορτιζονούχες)
11. Σαμπουάν για ψείρες
12. Σταγόνες για τη μύτη (Otrivin) και για τα αυτιά (ρωτήστε φαρμακοποιό)
13. Αλοιφές για αιμορροίδες
14. Stick αμμωνίας για τσιμπήματα εντόμων – κουνουπιών
15. Liposan για τα χείλη

Η. ΕΝΕΡΓΕΙΑ – ΦΩΤΙΣΜΟΣ

Βρείτε φακούς επαναφορτιζόμενους ή απλούς φακούς, αλλά πάρτε επαναφορτιζόμενες μπαταρίες.

Λάμπες πετρελαίου (θυέλης) και 10 τουλάχιστον λίτρα πετρέλαιο : είναι πολύ πιο πρακτικές από τα κεριά, για πολύωρη χρήση.

Σόμπα πετρελαίου : στην Αθήνα το κλίμα είναι ήπιο, αλλά στην ανάγκη, μια σόμπα πετρελαίου είναι η πιο πρακτική λύση θέρμανσης, όταν δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα ή τζάκι με ξύλα.

Συσκευή πετρογκάζ με φιάλη υγραερίου.

Θ. ΕΡΓΑΛΕΙΑ

Ιδανικά θα μπορούσατε να έχετε :

Αναπτήρες
Μεγεθυντικός φακός (ανάβετε φωτιά με τη βοήθεια του ήλιου)
Τανάλια
Σφυρί
Κατσαβίδια
Μονωτική ταινία
Μαχαίρι
Σφυρί
Πριόνι
Πρόκες, βίδες
Βελόνα ραψίματος και κλωστές (όσοι έχουν δει το Ράμπο, ξέρουν…)
Τσεκούρι

ή τουλάχιστον κάποιον ελβετικό σουγιά-πολυεργαλείο

Πηγή http://epamdytikisattikis.wordpress.com/

Χέρι βοηθείας από τους "φίλους" μας

Όλα στο σφυρί ... ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ

http://irakleios-oionos.blogspot.com/

Λίγες μέρες πριν αλλάξει ο τόπος κυβέρνηση, οι προηγούμενοι κυβερνώντες στο ΦΕΚ (Εφημερίδα της Κυβέρνησης) με αριθμό 2501 και ημερομηνία 04/11/2011 (εδώ όλο το ΦΕΚ από την επίσημη σελίδα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ -> ΕΔΩ ) ότι η ΔΙΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ με την Αριθμό απόφασης 193/27.10.2011 και Αριθμό απόφασης 195/27.10.2011 μεταφέρει στο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου»

- 92.510.000 μετοχές της εταιρίας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Α.Ε. (ΟΠΑΠ), κυριότητας του Δημοσίου, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 29% επί του μετοχικού της κεφαλαίου

- 3.306.202 μετοχές της εταιρείας ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 0,619% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- 11.793.750 μετοχές της εταιρείας ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 1,234% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- 14.953.429 μετοχές της εταιρείας ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 1,308% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- 5.775.000 μετοχές της εταιρείας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 23,1 % επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- 2.348.640 μετοχές της εταιρείας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 23,3% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- 29.074.500 μετοχές της εταιρείας ΕΤΑΙΡΙΑ ΥΔΡΕΥΣΕΩΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 27,3% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- 14.520.000 μετοχές της εταιρείας ΕΤΑΙΡΙΑ ΥΔΡΕΥΣΕΩΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 40% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Όλα (!) τα κρατικά αεροδρόμια

- Όλα τα δικαιώματα του δημοσίου στο κοίτασμα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή Εκμετάλλευσης «Νότια Καβάλα» για 50 έτη (μετά την λήξη της ήδη υφιστάμενης άδειας που έχει η KAVALA OIL A.E.)

- Τα οικονομικής φύσεως δικαιώματα του Δημοσίου, υφιστάμενα και μελλοντικά, που απορρέουν από τις ακόλουθες συμβάσεις παραχώρησης:

1) την από 31/1/2007 σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρείας ΜΩΡΕΑΣ ΑΕ (Η ΜΟΡΕΑΣ Α.Ε. είναι η εταιρεία που ανέλαβε τη μελέτη, χρηματοδότηση κατασκευή, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση του αυτοκινητοδρόμου Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα και του κλάδου Λεύκτρο-Σπάρτη.)

2) την από 19/12/2006 σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρείας ΝΕΑ ΟΔΟΣ ΑΕ (έχει αναλάβει την κατασκευή και την λειτουργία της Ιονίας Οδού (Αυτοκινητόδρομος 5), ενός τμήματος του Αυτοκινητοδρόμου 1 (Α1, μέρος του άξονα ΠΑΘΕ), από τον ανισόπεδο κόμβο της Μεταμόρφωσης μέχρι τον Μαλιακό (Σκάρφεια) και του συνδετήριου κλάδου του Α1 από το Σχηματάρι μέχρι την Χαλκίδα)

3) την από 24/7/2007 σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρείας ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ (αυτοκινητόδρομος Ελευσίνα-Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα, συνολικού μήκους 365,4 km)

4) την από 28/6/2007 σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρείας ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΙ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΕ (αυτοκινητόδρομος Λαμία – Θεσσαλονίκη)

5) την από 31/5/2007 σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρείας ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΔΟΣ ΑΕ (Εγνατία οδός)

- Το δικαίωμα του Δημοσίου, που σχετίζεται με τις ακόλουθες συμβάσεις παραχώρησης, για περαιτέρω παραχώρηση, για το χρονικό διάστημα μετά τη λήξη των εν λόγω συμβάσεων, και για έως 25 χρόνια:

1) η από 3/1/1996 σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρείας ΓΕΦΥΡΑ ΑΕ (Γέφυρα Ρίου-Αντιρίου)

2) η από 23/5/1996 σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρείας ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ ΑΕ (Ο αυτοκινητόδρομος στην Αττική)

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΛΑΥΡΙΟΥ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΒΟΛΟΥ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΑΤΡΩΝ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΡΑΦΗΝΑΣ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100%> επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Για την εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ Α.Ε., δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 90% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

- Όλα τα λαχεία (!) για διάστημα 15 ετών

Να θυμίσουμε ότι το «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» που έχει συσταθεί με τον Εφαρμοστικό Νόμο (εδώ μπορείτε να τον διαβάσετε http://news.in.gr/files/1/2011/06/24/efarmostikos.pdf ) ρητά αναφέρει στην 1η σελίδα και 2^ο άρθρο «Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας...»

Για να θυμόμαστε αργότερα ποιοι έβαλαν την υπογραφή τους στις παραπάνω πωλήσεις ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ οι εξής κύριοι υπέγραψαν:

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ

ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ

ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

Πηγή http://irakleios-oionos.blogspot.com/

Times: Άρθρο-φωτιά για την ανατροπή Παπανδρέου/Μπερλουσκόνι και τα παρεπόμενα

H Μέρκελ, ο Σαρκοζί, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και οι αγορές ανέτρεψαν τις δημοκρατικές μεν, διεφθαρμένες δε κυβερνήσεις Παπανδρέου και Μπερλουσκόνι, αν και η εξέλιξη αυτή άνοιξε στην ουσία τον ασκό του Αιόλου για το μέλλον της ευρωζώνης, σύμφωνα με εκτενές άρθρο της εφημερίδας New York Times.

Το εν λόγω άρθρο έχει τον... πομπώδη τίτλο ''Συνωμοσίες, πραξικοπήματα και ισοτιμίες" και παρατίθεται ακολούθως:

Οι διαπραγματεύσεις για την παγκόσμια οικονομική κρίση έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο και έχουν σταματήσει από το καλοκαίρι. Μία παγκόσμια συμμαχία με επικεφαλής τη Γερμανία, την Κίνα και το ΔΝΤ, κινούνται παρασκηνιακά με στόχο την απομάκρυνση του Ομπάμα από τον Λευκό Οίκο. Όμως η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ ήταν το χαριστικό χτύπημα: Ο πρόεδρος έχει πλέον χάσει την δεδηλωμένη της παγκόσμιας σκιώδους κυβέρνησης και το επιτελείο του αδυνατεί να επιβιώσει.

Μέσα σε λίγες ημέρες, μέσω κάποιων ασυνήθιστων συνταγματικών τακτικισμών, ο Ομπάμα παραιτείται και καλείται ο Michael Bloomberg να αναλάβει το οβάλ γραφείο. Με το Πεκίνο να εξαπολύει επιθέσεις κατά του δολαρίου, το Κογκρέσο δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να παραδώσει την οικονομία της χώρας στην διακομματική συμμορία των «6» μελών της Γερουσίας, οι οποίοι κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων δέχτηκαν την παρουσία των Κινέζων και των Γερμανών. Στο μεταξύ, στην Ευρώπη και την Ασία επικρατεί μία ευρεία συναίνεση για την δημιουργία ενός παγκόσμιου υπερ-κράτους καθώς μόνο έτσι μπορεί να αποφευχθεί η εξάπλωση της οικονομικής μόλυνσης...

Για τους Αμερικανούς, το παραπάνω σενάριο αποτελεί μία παρανοϊκή φαντασίωση.

Όμως, για τους πολίτες της Ιταλίας και της Ελλάδας, οι οποίοι πρόσφατα είδαν τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις να ανατρέπονται από τις πιέσεις των αγορών, τους γραφειοκράτες της ΕΕ και από τους αρχηγούς ξένων κρατών, αποτελεί την ψυχρή πραγματικότητα της πολιτικής του 21ου αιώνα. Η εθνική κυριαρχία είναι μία όμορφη ιδέα, όμως προέχει το συμφέρον του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.

Λίγοι στεναχωρήθηκαν στην Ιταλία και την Ελλάδα για την πτώση του Μπερλουσκόνι και του Παπανδρέου (εκατέρωθεν διεφθαρμένοι και άμοιροι) από το άξονα Βρυξελλών-Βερολίνου-Παρισιού. Ωστόσο, οι εσπευσμένες αναχωρήσεις τους, τις οποίες χαιρετίζουμε, άνοιξαν ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό παράθυρο που δείχνει πως θα είναι το πραγματικό ευρωπαϊκό κράτος του μέλλοντος. Η σταθερότητα θα επιτευχθεί εις βάρος της δημοκρατίας: Οι τελετουργίες των κοινοβουλίων και των εκλογών θα παραμείνουν, όμως οι πραγματικές αποφάσεις θα λαμβάνονται από την περίφημη «Ομάδα της Φρανκφούρτης» και του ad hoc εσωτερικού κύκλου που αποτελείται από την Μέρκελ, τον Σαρκοζί και μίας συστάδας τραπεζιτών και αξιωματούχων της ΕΕ, που έχει αναλάβει από τον Οκτώβριο την διαχείριση κρίσης που βιώνει η Ευρώπη.

Πολλές φωνές συνιστούν, ότι μετά από το πέρας της κρίσης, θα υπάρχει χρόνος ώστε να αντιστραφεί η συνεχιζόμενη συγκέντρωση εξουσίας και να επανεξεταστεί ο όλο και περισσότερο αυξανόμενος αντιδημοκρατικός χαρακτήρας της ΕΕ. Βέβαια, σήμερα η ήπειρος χρειάζεται μία ενωμένη δημοσιονομική πολιτική και μία κεντρική τράπεζα που θα είναι πρόθυμη να συμπεριφέρεται όπως η FED, σύμφωνα με το Bloomberg. Αλλά μόλις το ευρώ σταθεροποιηθεί, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να ξεκινήσουν να δίνουν στην λαϊκή κυριαρχία κάποια φωνή σε διάφορες άλλες πτυχές του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

Πηγή άρθρου http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=27912&Itemid=172

+++

Το παραπάνω άρθρο βασίστηκε σε άρθρο που έγραψε ο ROSS DOUTHAT στους New York Times.

Conspiracies, Coups and Currencies

By ROSS DOUTHAT

The murmurs about Barack Obama being forced out began in Berlin and Beijing. After his party lost the midterm vote, there were hints that a government of technocrats would be imposed on America, to save the country from a debt crisis and the world from a depression.

As the debt-ceiling negotiations stalled out over the summer, a global coalition — led by Germany, China and the International Monetary Fund — began working behind the scenes to ease Obama out of the White House. The credit downgrade was the final blow: the president had lost the confidence of the world’s shadow government, and his administration could no longer survive.

Within days, thanks to some unusual constitutional maneuvering, Obama resigned the presidency and Michael Bloomberg was invited to take the oath of office. With Beijing issuing veiled threats against our currency, Congress had no choice but to turn the country’s finances over to the Senate’s bipartisan Gang of 6, which in turn acceded to Chinese and German “supervision” of their negotiations. Meanwhile, there was a growing consensus in Europe and Asia that only a true global superstate could prevent the debt contagion from spreading ...

FOR Americans, the scenario I’ve just imagined is a paranoid fantasy, the kind of New World Order nightmare that haunts the sleep of black-helicopter watchers and Trilateral Commission obsessives.

But for the inhabitants of Italy and Greece, who have just watched democratically elected governments toppled by pressure from financiers, European Union bureaucrats and foreign heads of state, it evokes the cold reality of 21st-century politics. Democracy may be nice in theory, but in a time of crisis it’s the technocrats who really get to call the shots. National sovereignty is a pretty concept, but the survival of the European common currency comes first.

There were few tears in Italy and Greece for Silvio Berlusconi and George Papandreou, the prime ministers — respectively corrupt and hapless — whose downfalls were engineered by the Brussels-Berlin-Paris axis. But their forced departures, however welcome, open a troubling window on what a true European state would look like. Stability would be achieved at the expense of democracy: the rituals of parliaments and elections would endure, but the real decision-making power would pass permanently to the forces represented by the so-called “Frankfurt Group” — an ad hoc inner circle consisting of Germany’s Angela Merkel, France’s Nicolas Sarkozy and a cluster of bankers and E.U. functionaries, which has been spearheaded European crisis management since October.

The preview is important because this is precisely the future that almost every informed commentator assumes Europe needs to embrace in order to save the euro and prevent an economic meltdown. The old conventional wisdom held that a continentwide currency union was a wonderful idea, and that euroskeptics were all knuckle-dragging troglodytes. The new conventional wisdom is that yes, well, maybe the knuckle-draggers were right about the perils of the euro, but it’s far too late to back out now.

Or at least it’s too late at the moment. After the current crisis has passed, some voices have suggested, there will be time to reverse the ongoing centralization of power and reconsider the E.U.’s increasingly undemocratic character. Today the Continent needs a unified fiscal policy and a central bank that’s willing to behave like the Federal Reserve, Bloomberg View’s Clive Crook has suggested. But as soon as the euro is stabilized, Europe’s leaders should start “giving popular sovereignty some voice in other aspects of the E.U. project.”

This seems like wishful thinking. Major political consolidations are rarely undone swiftly, and they just as often build upon themselves. The technocratic coups in Greece and Italy have revealed the power that the E.U.’s leadership can exercise over the internal politics of member states. If Germany has to effectively backstop the Continent’s debt in order to save the European project, it’s hard to see why the Frankfurt Group (its German members, especially) would ever consent to dilute that power.

One could argue that the Greeks and Italians — and the Spanish and the Irish and everyone else — should have known what they were signing up for when they joined the euro in the first place. But the fact is that the project of European union has never enjoyed deep popular support. Its advocates were always adept at re-running referendums until the vote came out their way, or designing treaties that bypassed the voting public entirely. The people of Europe have always been wary of trading their sovereignty for ever-greater unity — and now we can see why.

From the American perspective, a more centralized and undemocratic Europe is clearly preferable to the risk of another recession. For the staggering world economy, it would be disastrous if a burst of nationalism somehow broke up Europe’s common currency.

But that’s easy for us to say: it isn’t our self-government that’s at stake.

Πηγή http://www.nytimes.com/2011/11/20/opinion/sunday/douthat-conspiracies-coups-and-currencies.html?_r=1

Είναι τραγικό να ξεκινάς πατριώτης και να καταλήγεις ... ΛΑ.γ.Ο.Σ

http://irakleios-oionos.blogspot.com/

Οδηγίες επιβίωσης χημικού πολέμου (δακρυγόνα)

Δεν συνηθίζω να αναδημοσιεύω άρθρα. Αυτό όμως μπορεί να αποβεί σωτήριο για ανθρώπους με άσθμα και γενικότερα αναπνευστικά, καρδιακά, οφθαλμολογικά προβλήματα ή αλλεργίες...

Aυτό το άρθρο προέρχεται από το: : ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΗΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΜΑΤ.AMYNIAS http://amynias.blogspot.com/2011/06/blog-post_23.html#ixzz1QDPuPc00 Under Creative Commons License: Attribution

Οι Επόμενες ημέρες θα είναι δύσκολες. Η κοινωνική αγανάκτηση έχει φτάσει στο zenith και το κοινό συναίσθημα όλου του Ελληνικού λαού θα δίνει ραντεβού του στο Σύνταγμα. Μαζί τους όμως θα είναι και το κράτος της αστυνόμευσης, με όλα τα comfort. Δακρυγόνα, ασφυξιογόνα κλπ.

Το άρθρο περιλαμβάνει μια σειρά από οδηγίες επιβίωσης στον Χημικό Πόλεμο των ΜΑΤ κατά των Ελλήνων Πολιτών.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε σε περίπτωση έκθεσης σε χημικά είναι ότι δεν πρόκειται για το χειρότερο πράγμα που μπορεί να μας συμβεί. Ο φόβος που συνδέεται με αυτά είναι μεγάλος, αλλά στην πραγματικότητα, με λίγη προσοχή μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε χωρίς μεγάλο πρόβλημα. Η επίδρασή τους είναι πάντα προσωρινή .

Υπάρχουν πολλές φήμες σχετικά με την αντιμετώπισή τους, πολλές από τις οποίες μπορεί να αποβούν βλαβερές, να εντείνουν τα συμπτώματα, ή έστω να παράσχουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας.

1. ΠΟΥ ΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ.

Το κυριότερο δακρυγόνο αέριο που χρησιμοποιείται στην ελλάδα είναι το CS. Αυτό περιέχουν και οι χειροβομβίδες και τα ψεκαστήρια. Η κύρια χρήση του είναι στην αντιμετώπιση διαδηλώσεων και εξεγέρσεων στις φυλακές, σαν μέσο εξουδετέρωσης.

Σε πολύ μικρές ποσότητες το CS έχει απλά μια ερεθιστική μυρωδιά. Σε μεγαλύτερες ποσότητες τα μάτια κλείνουν ανεξέλεγκτα, καίγονται και δακρύζουν ασταμάτητα. Η μύτη καίγεται και τρέχει και το υγρό δέρμα νιώθει έντονα καψίματα. Προκαλείται έντονος βήχας και ασφυξία στο λαιμό και το θώρακα. Συχνά παρατηρείται ζαλάδα ή ναυτία.

Σε πολύ μεγάλες δόσεις προκαλούνται επικίνδυνα εγκαύματα στο δέρμα και εκτεταμένη καταστροφή των ιστών, ενώ η άμεση επαφή με τα μάτια μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή του κερατοειδούς. Προκαλούνται προβλήματα στο γαστρεντερικό σύστημα και φλεγμονές στο δέρμα και το αναπνευστικό σύστημα. Τα άτομα που πάσχουν από άσθμα ή υπέρταση μπορεί να αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα και να χρειαστεί η άμεση εισαγωγή τους σε νοσοκομείο.

Όλα τα αποτελέσματα παρουσιάζονται 20 με 60 δευτερόλεπτα μετά τη ρίψη του δακρυγόνου και διαρκούν από 10 έως 30 λεπτά από τη στιγμή που μετακινούμαστε σε καθαρή ατμόσφαιρα. Το ψεκαστήρι αδειάζει με συνεχή χρήση 16 δευτερολέπτων, φτάνει αμέσως σε απόσταση 20 - 30 μέτρων και το δακρυγόνο διαχέεται σε απόσταση 200 - 300 μέτρων. Δεν επηρεάζεται από τη βροχή (έτσι λένε) ή τη Θερμοκρασία της ατμόσφαιρας (εμείς ξέρουμε ότι το δροσερό νερό σε 15 λεπτά έχει εξουδετερώσει τη μισή δράση του δακρυγόνου).

Η ευαισθησία στα δακρυγόνα διαφέρει από άτομο σε άτομο. Εξαρτάται από τη συναισθηματική κατάσταση, τη νευρικότητα, τη φυσική δραστηριότητα, τη θερμοκρασία και την υγρασία του σώματος. Όσο πιο θερμό και υγρό είναι το σώμα, τόσο μεγαλύτερη η δράση των δακρυγόνων. Γενικά, η αδρεναλίνη είναι το καλύτερο αντίδοτο.

2. ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ.

Α)Σώμα

Προληπτiκά: Πριν ξεκινήσουμε από το σπίτι, επιβάλλεται να έχει προηγηθεί ένα καλό μπάνιο, ώστε να απομακρυνθούν από το σώμα ακόμα και τα ίχνη λιπαρότητας. και να μειωθεί η δυνατότητα του σώματος να ιδρώνει. Επιβάλλονται τα μακριά ρούχα για να αποφευχθούν τα εγκαύματα ή απλά ο πόνος που προκαλεί το κάψιμο στο δέρμα.

Καλό είναι να αποφεύγονται τα συνθετικά ρούχα (για παράδειγμα τα μπουφάν flying) γιατί απορροφούν μεγάλη ποσότητα χημικών καi ενισχύουν τον ιδρώτα, που βοηθά τα δακρυγόνα στη δράση τους και γίνεται πιο έντονο το κάψιμο. Να προτιμούνται τα βαμβακερά υφάσματα (κολεγιακά, φούτερ, τζην, βαμβακερές φόρμες, τα δερμάτινα μπουφάν δεν είναι πρόβλημα αλλά μόνο σε πολύ κρύο καιρό).

Σε περίπτωση έκθεσης σε δακρυγόνα, τα ρούχα πρέπει να αλλάζουν με την πρώτη ευκαιρία και να μπαίνουν αμέσως σε νερό με πολύ σαπούνι ή σε διάλυμα σόδας (ακολουθούν οδηγίες για την παρασκευή του διαλύματος σόδας) για τουλάχιστον 15 λεπτά. 'Επειτα μπορούν να πλυθούν κανονικά.

Β) Λαιμός και πρόσωπο, μάτια.

Οι πιο ευαίσθητες περιοχές είναι αυτές του λαιμού και του προσώπου, οι οποίες είναι συνήθως και οι πιo εκτεθειμένες στα δακρυγόνα. Το χημικό αέριο εκμεταλλεύεται την υγρασία του σώματος στα σημεία αυτά (λιπαρότητα δέρματος και ιδρώτας) για να δράσει.

Σε περίπτωση έκθεσης σε δακρυγόνα: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ώσπου να δράσουν για τα καλά τα δακρυγόνα έχουμε περιθώριο 20 ολόκληρα δευτερόλεπτα για να αντιδράσουμε. Αυτό βέβαια ισχύει στην περίπτωση που δεν μας ρίχνουν οι 'Ελληνες καλοί αστυνομικοί των ΜΑΤ με το ψεκαστήρι απευθείας στη μούρη.

Αυτό σημαίνει ότι προλαβαίνουμε να φορέσουμε τα γυαλιά αν είναι απαραίτητο να τα έχουμε μαζί μας και να βάλουμε τις μάσκες (βλέπετε παρακάτω) ή τα μαντήλια στο πρόσωπο. Είναι αυτονόητο ότι για να μείνουμε στη θέση μας και να τα κάνουμε όλα αυτά χρειάζεται ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.

1ον. Το ΛΕΜΟΝΙ κάνει καλό στη ΜΥΤΗ, γιατί διευκολύνει την αναπνοή (την εισπνοή), αλλά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να το βάζουμε στα ΜΑΤΙΑ και στο ΠΡΟΣΩΠΟ επειδή τα περισσότερα χημικά ΕΙΝΑΙ ΟΞΙΝΑ, οπότε βάζοντας λεμόνι (ή ξύδι ή μηλόξυδο ή ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΟΞΥ - όσο ασθενές κι αν είναι) σε γυμνό δέρμα, χειροτερεύουμε την κατάσταση!

2ον. Το maalox είναι υδατικό διάλυμα ΒΑΣΗΣ, οπότε ενδείκνυται για να το ρίξουμε στο πρόσωπό μας κατά τη ρίψη χημικών, αφού αυτά είναι συνήθως ΟΞΙΝΑ. Έτσι, γίνεται εξουδετέρωση των ΟΞΕΩΝ των χημικών από τη ΒΑΣΗ που περιέχεται στο maalox (απ'ότι θυμάμαι, περιέχει Al(OH)3, υδροξείδιο του αργιλίου δηλαδή, βάση, η οποία ειναι φυσικά διαλυμένη σε νερό).

Αφού λοιπόν η βάση είναι διαλυμένη στο νερό, μπορούμε άφοβα να τη ρίξουμε στο πρόσωπό μας χωρίς να χρειαστεί να τη διαλύσουμε σε περισσότερο νερό (στα φαρμακεία, όταν σου δώσουν το maalox, σου λένε ότι μπορείς να το πιείς άφοβα, αφού άλλωστε αυτός είναι και ο κύριος λόγος που πωλείται - να εξουδετερώνει τα οξέα του στομάχου στους "στομαχικούς"). Αφού λοιπόν μπορείς να το πιείς άφοβα (είναι αρκετά αραιωμένο από μόνο του, έτσι όπως πωλείται), πόσο μάλλον να το ρίξεις στο πρόσωπό σου... Δεν τίθεται θέμα αραίωσης λοιπόν.

3ον. Το νεράκι είναι καλό και για να το πίνουμε (άφοβα) και για γαργάρες και για να το ρίξουμε στο πρόσωπό μας - αφού έτσι αραιώνεται κάπως η συγκέντρωση των ΟΞΕΩΝ των χημικών που έχουν ψεκαστεί στο πρόσωπό μας. Το maalox φυσικά είναι καλύτερο, αφού όπως ανέφερα πριν, εξουδετερώνει τα ΟΞΕΑ των ψεκαζόμενων χημικών.

4ον. Αντί για το maalox, μπορεί επίσης ως βάση να χρησιμοποιηθει κάποιο σαπούνι (είτε σε στερεή είτε σε υγρή μορφή), αλλά φυσικά ΜΟΝΟ για να το βάλουμε (ρίξουμε αν είναι υγρό) στο πρόσωπό μας.

5ον. Οι μάσκες φυσικά είναι ό,τι το καλύτερο.

6ον. Για όσους όμως δε διαθέτουν μάσκα (και θα είναι φυσικά αρκετοί), ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ είναι ένα φουλάρι ή ένα κασκόλ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, και αν γίνεται, και ένα άλλο φουλάρι ή ένας σκούφος να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλιού.

Προληπτικά:

Πριν από οποιοδήποτε άλλο μέσο προστασίας, ο λαιμός και το πρόσωπο πρέπει να πλένονται πολύ καλά (αφήνοντας πυκνό διάλυμα σαπουνιού πάνω στο δέρμα για ένα δίλεπτο) με ένα πολύ αλκαλικά στερεό σαπούνι. Το πλύσιμο πρέπει να γίνει πριν ξεκινήσουμε για την πορεία. Το πλύσιμο αυτά βοηθάει στην απομάκρυνση οποιουδήποτε ίχνους λιπαρότητας από το δέρμα του λαιμού και του προσώπου. Αυτά είναι απαραίτητο να γίνει γιατί τα λιπαρά συστατικά βοηθούν το δακρυγόνο να απορροφηθεί και να δράσει για τα καλά στο δέρμα.

Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να μπαίνει και οποιαδήποτε λιπαρή κρέμα στο δέρμα ή τα χείλη, όπως για παράδειγμα βαζελίνη, liposan ή μακιγιάζ. Η βαζελίνη μπορεί να χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν σαν άμυνα απέναντι στα δακρυγόνα, αλλά τότε ο τύπος των δακρυγόνων ήταν εντελώς διαφορετικός. Σήμερα η βαζελίνη και τα λεμόνια είναι καταστρεπτικά για το δέρμα.

Για να διατηρηθεί το δέρμα ξηρό, αναγκαίο είναι να χρησιμοποιηθεί στο πρόσωπο μια παιδική πούδρα μετά το πλύσιμο και το στέγνωμα του δέρματος. Επειδή oi παιδικές πούδρες είναι πολύ άσπρες και μπορεί να μοιάζουμε με ζόμπι, εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια πούδρα για μακιγιάζ (αυτές που κυκλοφορούν σε κουτί με καθρεφτάκι). Μια ποσότητα πούδρας ή το κουτάκι με το καθρευτάκι πρέπει να τα έχουμε μαζί μας για να τα χρησιμοποιούμε όποτε, στη διάρκεια της πορείας νιώθουμε το δέρμα μας στο πρόσωπο υγρά ή λιπαρό.

Πρέπει δηλαδή να έχουμε μαζί μας είτε ένα σακουλάκι το οποίο Θα περιέχει πούδρα και ένα βαμβάκι εμποτισμένο στην πούδρα, είτε το κουτάκι των καλλυντικών. ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. Στο πρόσωπο πρέπει να απλώνεται ομοιόμορφα μεγάλη ποσότητα πούδρας και να μένει για ένα δίλεπτο πριν σκουπιστεί ή να μην σκουπίζεται καθόλου. Πρέπει να απλώνεται και στα φρύδια ή τα γένια, αν και μάλλον οι περιοχές με τρίχες θα έχουν πρ6βλημα στο άπλωμα. Η ξηρότητα που δημιουργεί η πούδρα είναι σωτήρια για το πρόσωπο σε περίπτωση που φάμε δακρυγόνο από μικρή απόσταση.

Γενικά τα βαμβακερά υφάσματα βοηθούν στο να αποφεύγεται η άμεση επαφή του δέρματος με τα χημικά και να μειώνεται η αίσθηση του καψίματός. Για το λόγο αυτό καλά είναι ο λαιμός να είναι τυλιγμένος με ένα μεγάλο βαμβακερό μαντήλι ή ύφασμα με πυκνή ύφανση, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί πάνω στο πρόσωπο σε περίπτωση ρίψης δακρυγόνων.

Αν συμβεί αυτό, το μαντήλι πρέπει να αλλαχθεί μια - δυο φορές (ανάλογα με την ώρα που θα τρώμε χημικά και ανάλογα με την ποσότητά τους) με ένα φρέσκο, γιατί αν απορροφήσει μεγάλη ποσότητα δακρυγόνων, το αποτέλεσμά του θα είναι πολύ άσχημο για το δέρμα και για την αναπνοή. Άρα πρέπει να έχουμε μαζί μας τρία μαντήλια, ένα στο λαιμό και δύο εφεδρικά. Τα μαντήλια αν βραχούν για κάποιο λόγο, πρέπει να αλλαχτούν αμέσως. Διαφορετικά απορροφούν χημικά και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να λιποθυμήσουμε απότομα.

Για τα μάτια τώρα πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής: Όσοι φορούν φακούς επαφής, καλά είναι στις πορείες να τους αντικαθιστούν με γυαλιά, τα οποία πρέπει να τα στηρίζουν με μια αθλητική κορδέλα (αυτό ισχύει γενικά για άσους φορούν γυαλιά, ανεξάρτητα από τα δακρυγόνα). Εάν φοράμε φακούς επαφής, μπορεί οι χημικές ουσίες να συσσωρευτούν στην περιφέρεια της επαφής του φακού με το μάτι, επειδή εκεί μαζεύονται περισσότερα υγρά και να προκληθεί σοβαρότατο έγκαυμα στο μάτι, που μπορεί να είναι και ανεπανόρθωτο.

Αν αποφασίσουμε οτι θέλουμε οπωσδήποτε να προφυλάξουμε τα μάτια μας, η μόνη λύση προς το παρόν είναι τα γυαλιά κολύμβησης. Αυτά πρέπει να είναι καλής ποιότητας, με μαλακό πλαστικό στα σημεία επαφής με το πρόσωπο ώστε να εφαρμόζουν αεροστεγώς. Γυαλιά πρέπει να χρησιμοποιούν έτσι και αλλιώς όσοι έχουν οποιουδήποτε είδους αλλεργία στα μάτια.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ: Μεταξύ των γυαλιών και των ματιών μπορεί να δημιουργηθεί κατάσταση υποπίεσης, ειδικά αν τα φοράμε πολλή ώρα ή αν για κάποιο λόγο δεχτούμε χτύπημα στα μάτια. Αυτό σημαίνει ότι αν προσπαθήσουμε να τα βγάλουμε ή αν νιώσουμε τα μάτια να πιέζονται και επιχειρήσουμε να τα διορθώσουμε για να μην μας ενοχλούν, η κίνηση αυτή δεν πρέπει να γίνει απότομα γιατί ΜΠΟΡΕ1 ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ!!! (ιατρικά λέγεται αποκόλληση).

Τι κάνουμε λοιπόν: Πιάνουμε με δυο δάχτυλα μια ελαστική άκρη από τα γυαλιά κάτω από το μάτι και πάνω από το μάγουλο. Την ανασηκώνουμε ελαφρά, έτσι ώστε να καταλάβουμε ότι μπήκε λίγος αέρας. Μόνο μετά από αυτήν την κίνηση είμαστε έτοιμοι να αφαιρέσουμε ή να διορθώσουμε τα γυαλιά. Καλό είναι να γίνουν μερικές πρόβες πριν τα γυαλιά αυτά χρησιμοποιηθούν στην πράξη. Επειδή πάντα τα γυαλιά μετά από κάποια ώρα χρήσης θαμπώνουν, καλό είναι να προμηθευτούμε ένα ειδικό αντιθαμβωτικό σπρέυ σιλικόνης (από το μαγαζί με αθλητικά είδη που θα πάρουμε τα γυαλιά) και να ψεκάσουμε τα γυαλιά μας σύμφώνα με τις οδηγίες.

Συνταγή Σόδας για εξάλειψη συμπτωμάτων.

Στην περίπτωση τώρα που τα δακρυγόνα δρουν και νιώθουμε σε μεγάλο βαθμό τις επιδράσεις τους στο πρόσωπο και το λαιμό, ο σίγουρος τρόπος για να ανακουφιστούμε αμέσως είναι να ρίξουμε στο δέρμα που καίγεται διάλυμα σόδας από ένα ψεκαστήρι για λουλούδια που θα έχουμε μαζί μας. Το διάλυμα αυτό πρέπει να το έχουμε φτιάξει στο σπίτι από την προηγούμενη μέρα.

Η διαδικασία είναι η εξής:

• Ρίχνουμε μια μεγάλη κούπα νερό εντελώς γεμάτη (1/4 του λίτρου) σε μια μεγάλη κατσαρόλα.
• Τη βάζουμε στη φωτιά και όταν αρχίσει να ζεσταίνεται προσθέτουμε σιγά σιγά σόδα μαγειρική (υπάρχει στα σουπερμάρκετ). Προσέχουμε γιατί συχνά η σόδα θα φουσκώνει και μπορεί να χυθεί από την κατσαρόλα. Σ' αυτή την περίπτωση απλά θα βγάζουμε κάθε τόσο την κατσαρόλα από τη φωτιά. Ανακατεύουμε συνέχεια και δεν αφήνουμε το νερό να βράσει, αλλά σβήνουμε τη φωτιά και συνεχίζουμε να ρίχνουμε τη σόδα μέχρι να μπορεί να διαλυθεί. Όταν δεν μπορεί να διαλυθεί σταματάμε.
• Αφήνουμε το διάλυμα να κρυώσει, το βάζουμε (όσο χωράει) σε ένα μικρό ψεκαστήρι για λουλούδια προσέχοντας να μην μπει καθόλου στερεή σόδα που μπορεί να υπάρχει στον πάτο της κατσαρόλας, και το αφήνουμε στο ψυγείο. Καλό είναι πριν ξεκινήσουμε για την πορεία να το βάλουμε στην κατάψυξη για μισή ώρα, έτσι ώστε αν χρειαστεί να το χρησιμοποιήσουμε να είναι κρύο. 'Η μπορούμε πριν φύγουμε από το σπίτι να ρίξουμε στο ψεκαστήρι μερικά παγάκια.

Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί η αντίδραση της σόδας με το δακρυγόνο παράγει επιπλέον θερμότητα. Επίσης το δροσερό διάλυμα ανακουφίζει τρομερά και σε πολύ μικρό χρόνο εξουδετερώνει το δακρυγόνο. Ψεκάζοντας τη σόδα στο πρόσωπο Θα συνέλθουμε αμέσως. Προσοχή! Αν δεν φοράμε τα γυαλιά κολύμβησης, τα μάτια πρέπει να είναι κλειστά όταν ψεκάσουμε τη σόδα στο πρόσωπο και δεν πρέπει να ανοίξουν πριν τα σκουπίσουμε εξωτερικά με ένα στεγνό μαντήλι που δεν έχει δεχτεί δακρυγόνο.

ΔΕΝ ΤΡΙΒΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΟΛΑΒΟΥΝ ΥΦΑΣΜΑΤΑ.

Όταν βρεθούμε στο σπίτι ή σε άλλο ασφαλές σημείο. πρώτα αλλάζουμε τα εξωτερικά ρούχα. Στη συνέχεια πλένουμε πρώτα τα χέρια με κρύο νερό και ένα στερεό αλκαλικό σαπούνι δύο φορές. 'Επειτα πλένουμε το πρόσωπο και το λαιμό δύο φορές με το ίδιο σαπούνι. 'Ετσι θα είμαστε σε λίγη ώρα απολύτως καλά.

Γ) Αναπνοή

'Εχουμε φροντίσει να εφοδιαστούμε απο μαγαζιά που πουλάνε βιομηχανικά είδη (τέτοια είναι γεμάτη η Αθηνάς και ο Πειραιάς) απλή άσπρη μάσκα που περιέχει
εσωτερικά ψήγματα ενεργού άνθρακα. Οι μάσκες αυτές είναι δύο ειδών:

• Οι απλές που είναι ίδιες εμφανισιακά με τις μάσκες των μπογιατζήδων, αλλά λίγο πιο σκούρες
• και οι άσπρες που έχουν μια μικρή βαλβίδα μπροστά για να διευκολύνεται η αναπνοή.

Οι πρώτες κοστίζουν γύρω στις 5€, και είναι μιας χρήσης αν φάμε δακρυγόνα (αλλιώς τις διατηρούμε σε κλειστή σακούλα).

Οι δεύτερες είναι προτιμότερες γιατί δεν μας δημιουργούν προβλήματα κόπωσης, καθώς διευκολύνεται η αναπνοή, είναι λίγο δυσκολότερο να βρεθούν και κοστίζουν γύρω στις 15€. Αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν περισσότερες φορές. Διατηρούνται επίσης σε σακουλάκι, είτε τις χρησιμοποιήσουμε είτε όχι.

Πρέπει να έχουμε τη μάσκα μαζί μας και να την έχουμε δοκιμάσει αρκετές φορές στο πρόσωπο για να μπορούμε να τη φορέσουμε αμέσως αν χρειαστεί και να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή εφαρμογή στο πρόσωπο.

'Εχουμε τη μάσκα στο λαιμό και τη φοράμε μόλις δούμε τους «ήρωες αστυνομικούλιδες» να φοράνε τις δικές τους. Αν μας ψεκάσουνε πριν βάλουν τις μάσκες τους και δεν προλάβουμε να βάλουμε τις μάσκες, το κάνουμε το συντομότερο δυνατό.

Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στις μάσκες μας.

Μάσκες με φίλτρα ενεργού άνθρακα χρησιμοποιούν και οι «ήρωες αστυνομικούλιδες». Οι δικές τους είναι full face, με μαλακό ελαστικό για να εφαρμόζουν καλά στο πρόσωπο, αλλά έχουν τα εξής μειονεκτήματα, που πρέπει να τα έχουμε υπόψη μας για να ξέρουμε ότι μπορούμε να βρεθούμε αρκετές φορές σε πλεονεκτικότερη Θέση:

1. Τα φίλτρα τους έχουν πάχος τουλάχιστον τρία εκατοστά. Αυτό σημαίνει ότι δυσκολεύονται ιδιαίτερα στην αναπνοή και την κίνησή τους, όσο καλό σύστημα αναπνοής κι αν έχει η μάσκα.
2. Εξαιτίας του μεγέθους και του σχήματος της μάσκας δεν έχουν καλή οπτική επαφή με την περιοχή και δυσκολεύονται ιδιαίτερα όταν υπάρχει καπνός (π.χ. καπνογόνα ή ο καπνός από τα ίδια τους τα δακρυγόνα).
3. Οι οδηγίες των μασκών τους αναφέρουν ότι δεν πρέπει να βρίσκονται σε περιοχή όπου η συγκέντρωση των δακρυγόνων είναι πολύ ψηλή.
4. Για λόγους οικονομίας δεν αλλάζουν συχνά τα φίλτρα τους και μπορεί να έχουν χειρότερα προβλήματα από τα δικά μας όταν βρίσκονται μέσα σε περιοχή πνιγμένη στα δακρυγόνα, καθώς δεν μπορούν να βγάλουν τη μάσκα ή να πάνε σε καθαρό αέρα.

Σαν τελικό συμπέρασμα, όταν μας έχουν λούσει με δακρυγόνα (βομβίδες), προσπαθούν να είναι μακριά μας. Αυτό δεν ισχύει γiα το ψεκαστήρι, που τους δίνει το πλεονέκτημα να μας ρίχνουν από μικρή απόσταση. Ακόμα και τότε το πιο πιθανό είναι να μην φορούν τις μάσκες τους και άρα να μην μπορούν να επιτεθούν αμέσως για ξύλο και συλλήψεις, αφού η πλευρά μας είναι γεμάτη χημικά.

Προσπαθούμε τότε να απομακρυνθούμε λίγο, για να τους αναγκάσουμε να μπουν στην ψεκασμένη περιοχή αν θέλουν να μας πλησιάσουν. Ο χρόνος που Θα μεσολαβήσει για να φορέσουν τις μάσκες τους μας αφήνει το περιθώριο να προετοιμαστούμε.

H κατάλληλη προετοιμασία από την πλευρά μας, σε συνδυασμό με την απαιτούμενη ψυχραιμία, αφαιρεί από τους «ήρωες αστυνομικούλιδες» το σημαντικότερο πλεονέκτημά τους, που είναι η αίσθηση της υπεροχής του επιτιθέμενου. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, μας βοηθά να βρισκόμαστε κοντά τους ή να τους κάνουμε επιθέσεις. Ο βαρύς εξοπλισμός τους τούς κάνει δυσκίνητους, ιδρώνουν εύκολα και το δικό τους δέρμα σε πρόσωπο και λαιμό καίγεται το ίδιο, δεν βλέπουν καλά .

Πηγή http://papatolis.blogspot.com/2011/06/blog-post_8544.html

+++

Άλλες χρήσιμες αναρτήσεις:

Επικαιροποιημένες Nομικές συμβουλές για Διαδηλωτές

Οδηγίες επιβίωσης πολέμου (με τα ΜΑΤ). Διαβάστε πριν κατεβείτε.

Οδηγίες επιβίωσης χημικού πολέμου (δακρυγόνα)

Οι μάσκες και τα κατάλληλα φίλτρα τους για τα χημικά των ΜΑΤ

Μάθετε τα δικαιώματά σας σε περίπτωση «δυσάρεστης επαφής» με τις αστυνομικές αρχές.

Οδηγίες επιβίωσης πολέμου (με τα ΜΑΤ). Διαβάστε πριν κατεβείτε.

Καταθέτω εδώ μερικά must για την άνετη "επιβίωση" με 7.000 ΜΑΤ, μπαχαλάκηδες κτλ. Όσα γράφω εδώ τα γράφω μετά από εκατοντάδες μέρες μάχης Θεσσαλονίκη και κυρίως Σύνταγμα.

Υπάρχουν κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες για μια "άνετη" διαμαρτυρία. Αν έχετε και εσείς συμβουλές γράψτε τις παρακάτω στα σχόλια (είναι πάντα ανοιχτά).

Tips & Tricks






Κανόνας 1ος. Ποτέ μόνος
Όταν βρεθείτε στο πεδίο των μαχών μην μείνετε ΠΟΤΕ μόνος. Πάντα με ομάδα. Όσο μεγαλύτερη, τόσο το καλύτερο. Έτσι θα έχετε βοήθεια (φάρμακα, υποστήριξη) και μειώνεται ο κίνδυνος σύλληψης. Δύσκολα τα ΜΑΤ ορμούν σε ομάδα 20 ατόμων για να τους συλλάβουν όλους

Κανόνας 2ος. Πάντα οργανωμένοι
Μια καλή μάσκα, υγρό Riopan, malox διαλυμένο με νερό. Προτιμήστε ρούχα που καλύπτουν το σώμα. Ποτέ κοντομάνικα ή κοντά παντελόνια. Προτιμήστε δερμάτινα μπουφάν ή αντιανεμικά. Δεν αφήνουν το δακρυγόνο να φτάσει στο δέρμα.

Προτιμήστε σπορ ενδυμασία και αθλητικό παπούτσι. Σας δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των ΜΑΤ. Η στολή και ο εξοπλισμός των ΜΑΤ είναι βαρύς και άβολος. Εσείς θα μπορείτε να τρέξετε σφεντόνα!!

Κανόνας 3ος. Η θέση στο πεδίο της μάχης
 Ίσως το σημαντικότερο. Πολλοί δεν δίνουν σημασία σε αυτό. Πάντα τσεκάρετε πίσω αριστερή και πίσω δεξιά γωνία. Παρατηρήστε τις κινήσεις των ΜΑΤ και ιδίως όταν σηκώνει ο διμοιρίτης το χέρι και δείχνει 1, 2 κτλ δάχτυλα. Μετά από καιρό μπορείτε να αποκωδικοποιήσετε τις εντολές που δίνει στη διμοιρία. Τα ΜΑΤ ακολουθούν πάντα τις εντολές του διμοιρίτη.

Τις πίσω γωνίες τις τσεκάρουμε γιατί τα ΜΑΤ αρέσκονται σε κυκλωτικές κινήσεις. ΠΑΝΤΑ να έχετε μια σίγουρη οδό διαφυγής. 2ος λόγος για να τσεκάρετε συνεχώς πίσω σας είναι οι μπαχαλάκηδες. Πετούν κεζάπια και μάρμαρα. Μπορεί καταλάθος να τα φάτε στο κεφάλι. ΝΑΙ να φάτε μάρμαρο από πίσω. Μεγάλη προσοχή σε αυτό. Πάντα να είστε ΠΙΣΩ από τα μπαχαλάκια. Τουλάχιστον όταν πετούν μάρμαρα τα ΜΑΤ βλέπετε ποιος τα πετάει και προς τα που. Έτσι έχετε 1 μέτωπο το οποίο μπορείτε να παρακολουθείτε.

Η θέση του ανέμου. Παρατηρήστε (από την αρχή) προς τα που φυσάει ο άνεμος. Βρεθείτε στην αντίθετη θέση. Έτσι αν πέσει ομοβροντία χημικών θα είστε από την πλευρά που έρχεται καθαρός αέρας. Μπορεί να ζαλιστείτε για λίγο αλλά λόγω του καθαρού αέρα πολύ σύντομα θα είστε ΟΚ.

Προσοχή στην υποχώρηση των ΜΑΤ. Μεγάλη προσοχή. Γίνεται για συλλήψεις. Είναι στρατιωτική κίνηση. Πολλοί την πατάνε. Ο κανόνας εμπλοκή-απεμπλοκή γίνεται για τη διάλυση μπλοκ διαδηλωτών. Όταν υποχωρούν ΜΗΝ χαλάτε την ομάδα. Παραμείνετε όλοι μαζί έστω και αν θέλετε να κινηθείτε λίγο προς τα εμπρός. Ποτέ γιούρια. ΕΤΣΙ κάνουν τις συλλήψεις.

Αντίδραση σε περίπτωση εφόδου. Τα ΜΑΤ τρομοκρατούν τον κόσμο όταν ορμούν με 100άρια. Μην κάνετε άτακτη φυγή. Αν είστε ικανός αριθμός διαδηλωτών π.χ 200-300 άτομα δεν θα τολμήσουν να σας συλλάβουν όλους μαζί. Μια διμοιρία ΜΑΤ είναι 20 άτομα. Αν τους περιλάβετε, όσα χημικά και αν ρίξουν γνωρίζουν ότι κινδυνεύουν σοβαρά. Ιδίως αν βρεθεί ένας ΜΑΤατζής στην άσφαλτο. Οπισθοχώρηση ΑΡΓΑ και αναζητήστε με κοφτές ματιές προς τα πίσω άσυλο (κάποιο ξενοδοχείο, καφέ, γραφείο). Στο Σύνταγμα οι επιχειρηματίες βοηθούν ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τον απλό κόσμο και ΜΠΡΑΒΟ τους!

Κανόνας 4ος. Μέσα στο σύννεφο των χημικών
 Η δραστική ουσία των χημικών ενεργοποιείται με την υγρασία. Πασαλείψτε το σώμα σας με πούδρα (Talk) πριν κατεβείτε. Ποτέ ενυδατικές κρέμες στο πρόσωπο πριν κατεβείτε. Οι γυναίκες αποφύγετε το make-up. Ξερή επιδερμίδα είναι το άριστο. Μόλις δείτε να αγριεύουν τα πράγματα ζητήστε να ψεκάσουν το πρόσωπό σας με malox ή αλείψτε riopan.

ΠΟΤΕ δεν τρίβουμε τα μάτια ή την επιδερμίδα. Φτύστε, κάντε ότι θέλετε. Τα χέρια μακριά από το πρόσωπο και το σώμα.

Μπύρα, τσιγάρο. Και τα δυο βοηθούν. Ιδίως η μπύρα. Η μαγιά που έχει μέσα επαναφέρει τον οργανισμό και το αλκοόλ μειώνει την παρενέργεια των δακρυγόνων που είναι το άγχος, η νευρικότητα και ο πανικός. ΠΟΤΕ πανικός.

Κανόνας 5ος. Πληροφορίες
 Κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης πάρτε το απόφαση ότι η πλατεία θα είναι γεμάτη ρουφιάνους. Απομακρύνετε τα πρόσωπα που δεν γνωρίζετε. Αν δεν είναι δυνατό αυτό (που συνήθως δεν είναι) χρησιμοποιήστε άλλη μια στρατιωτική τακτική (στις διαβιβάσεις ήμουν..) που είναι η τακτική της σύγχυσης.

Μιλήστε στα άτομα αυτά και δώστε τους ΛΑΘΟΣ πληροφορίες. Π.χ "έρχεται μια ομάδα 500 ατόμων από εκεί", "σκοπεύουμε να κινηθούμε προς τα εκεί". Δεν υπάρχει μεγαλύτερο μπάχαλο στον εχθρό από το να μην ξέρει τι του γίνεται.

Βάλτε και εσείς "ρουφιάνους"!

Τα ΜΑΤ χρησιμοποιούν τακτικές στρατού. Μια από αυτές είναι η τακτική του αιφνιδιασμού. Αρέσκονται να κρύβονται σε στενά και παράδρομους. Βασικό στοιχείο επιτυχίας διεξαγωγής μιας μάχης είναι να είσαι ένα βήμα μπροστά από τον εχθρό.

Αν ανήκετε σε συγκροτημένη ομάδα (κίνημα κτλ) μπορείτε πολύ εύκολα να στείλετε 4-5 άτομα σε στενά με το κινητό τους. Πχ. μια "σφηκοφωλιά" είναι η οδός Νίκης κάτω από την Φιλελλήνων. Αυτοί καθισμένοι σε ένα καφέ, τοστάδικο κτλ διακριτικά μπορούν να σας ειδοποιήσουν στο Σύνταγμα με SMS (ποτέ μην μιλάτε στο τηλέφωνο μπροστά σε ΜΑΤ) για την έναρξη εφόδου. Φροντίστε να έχετε ένα άτομο μέσα στο μετρό!! Έχω δει έφοδο κατευθείαν στην πλατεία μέσα από το μετρό. Επίσης τα ΜΑΤ πολλές φορές κάνουν το λάθος να έχουν τους ασυρμάτους στην διαπασών. Βοηθάει πολύ αυτό :)

Αυτά για αρχή...


Πηγή http://papatolis.blogspot.com/2011/11/blog-post_17.html



+++

Άλλες χρήσιμες αναρτήσεις:

Επικαιροποιημένες Nομικές συμβουλές για Διαδηλωτές

Οδηγίες επιβίωσης πολέμου (με τα ΜΑΤ). Διαβάστε πριν κατεβείτε.

Οδηγίες επιβίωσης χημικού πολέμου (δακρυγόνα)

Οι μάσκες και τα κατάλληλα φίλτρα τους για τα χημικά των ΜΑΤ

Μάθετε τα δικαιώματά σας σε περίπτωση «δυσάρεστης επαφής» με τις αστυνομικές αρχές.

Τρεις λαλούν ...

Γιωργάκης, παρέλαβε μια χώρα και παρέδωσε μια επαρχεία

Αντωνάκης, παρέλαβε ένα κόμμα και θα παραδώσει 10 τοπικές

Καρατζαferries, παρέλαβε 2 υπουργεία και θα μας παραδώσει όλους ... στους ΕΛ.

STRATFOR: "Η ελληνική άρχουσα τάξη "έφαγε" τα δάνεια & έφερε χρεοκοπία"

Kόλαφο για την Γερμανία, τους άπληστους δανειστές της Ελλάδας, την ελληνική … «άρχουσα τάξη» που συνεργάστηκε με την Γερμανία, αλλά και τεράστιες ευθύνες στο ευρώ για την καταστροφή του ελληνικού βιομηχανικού ιστού, αποδίδει μελέτη του STRATFOR για τις οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα.

Το γνωστό ινστιτούτο που στελεχώνεται με αναλυτές πρώην υπαλλήλους του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, της CIA και του Πενταγώνου και έχει μεγάλη επιρροή στο πολιτικό κατεστημένο στης Ουάσιγκτον, αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ένα εφεύρημα της Γερμανίας, η οποία μέσα από τις στάχτες του Β’Π.Π. βρήκε έναν άλλο τρόπο για να αναπτυχθεί οικονομικά η ίδια σε βάρος των των υπολοίπων κρατών μελών.

Η ευρωζώνη εν συνεχεία αποτέλεσε έναν εξαιρετικό μηχανισμό της Γερμανίας για την ανάπτυξη του εμπορίου με τις χώρες-μέλη της ευρωπαϊκής περιφέρειας μέσω του ελευθέρου εμπορίου, το οποίο ασφαλώς ευνοούσε τις γερμανικές εξαγωγές και το εμπορικό ισοζύγιο αφού η Γερμανία πουλούσε φθηνότερα λόγω μεγάλης εσωτερικής αγοράς και παραγωγής!

Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, η οικονομική ολοκλήρωση μέσω του ευρώ έδωσε την ευκαιρία εισόδου στην ελληνική αγορά σε όποιον Ευρωπαίο το επιθυμούσε, με αποτέλεσμα σχεδόν όλοι οι παραγωγικοί τομείς της οικονομίας της χώρας να βρεθούν σε εξαιρετικά δυσχερή θέση λόγω χαμηλού κόστους εισαγωγών κάτι που οδήγησε σε μαρασμό και απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, κυρίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Η Γερμανία, σύμφωνα με το STRATFOR, χειρίστηκε το ευρώ με έναν τρόπο ο οποίος οδήγησε την Ελλάδα σε τραγικό αδιέξοδο και το 2010 την ανάγκασε να επιβάλλει μέτρα λιτότητας στους Έλληνες πολίτες, για να σώσει ποιους; Τους άπληστους πιστωτές που δεν δίσταζαν να δανείζουν συνεχώς χρήματα στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι οι οικονομικοί της δείκτες δεν δικαιολογούσαν τέτοιο δανεισμό και την ελληνική άρχουσα τάξη!

Στην ανάλυση αναγνωρίζεται ότι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στα 20 χρόνια ευημερίας, ωφελήθηκε οικονομικά η ελληνική ελίτ και όχι ο απλός λαός, ο οποίος είναι άκρως αμφιλεγόμενο αν κέρδισε κάτι από τον Ε.Ε. και την ευρωζώνη σε σχέση με αυτό που θα κέρδιζε εκτός ευρωζώνης! Η οικονομική ελίτ κέρδισε από τον υπέρογκο δανεισμό.

Και τώρα το ερώτημα που τίθεται από την πλευρά των πολιτών, γράφει η ανάλυση είναι «Ποιος θα σηκώσει το βάρος της κρίσης και της δυσλειτουργίας του συστήματος; Αυτοί που επωφελήθηκαν ή αυτοί που δεν είδαν κάποιο όφελος από αυτό»;

Η ανάλυση καταλήγει σε ένα άκρως ενδιαφέρον συμπέρασμα το οποίο έχει «αριστερό» περιεχόμενο, αλλά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακριβώς επειδή του λέει το STRATFOR: Τα οικονομικά «πακέτα» από τη Γερμανία που υποτίθεται θα βοηθήσουν στη σταθεροποίηση του συστήματος αφήνουν άθικτη επί της ουσίας την ελίτ, ενώ το ακριβώς αντίθετο ισχύει για τους απλούς καθημερινούς εργαζόμενους, οι οποίοι υποφέρουν λόγω δραματικών απωλειών σε μισθούς, συντάξεις και καταστροφή της επαγγελματικής τους καριέρας!

Aν τα λέει αυτά το STRATFOR τότε νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα της συνταξιοδότησης για Αλέκα Παπαρήγα και Αλέξη Τσίπρα. Των οποίων τα κόμματα πυ ηγούνται, σε τελική ανάλυση δεν έχουν τολμήσει ακόμα να κάνουν μία σοβαρή ανάλυση για την αποβιομηχανοποίηση της χώρας, ειδικά από την εποχή που αυτή μπήκε στο ευρώ. Και έρχεται το STRATFOR και τα λέει όλα αυτά...

Πηγή http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=27544&Itemid=139

+++

Η πηγή για την παραπάνω ανάρτηση είναι στο http://www.stratfor.com/weekly/20111114-europes-crisis-beyond-finance

Europe's Crisis: Beyond Finance

November 15, 2011 | 0956 GMT

By George Friedman

Everyone is wondering about the next disaster to befall Europe. Italy is one focus; Spain is also a possibility. But these crises are already under way. Instead, the next crisis will be political, not in the sense of what conventional politician is going to become prime minister, but in the deeper sense of whether Europe’s political elite can retain power, or whether new political forces are going to emerge that will completely reshape the European political landscape. If this happens, it will be by far the most important consequence of the European financial crisis.

Thus far we have seen some changes in personalities in the countries at the center of the crisis. In Greece, Prime Minister George Papandreou stepped aside, while in Italy Prime Minister Silvio Berlusconi now has resigned. Though these resignations have represented a formal change of government, they have not represented a formal policy change. In fact, Papandreou and Berlusconi both stepped down on the condition that their respective governments adopt the austerity policies proposed during their respective tenures.

Europeanists dominate the coalitions that have replaced them. They come from the generation and class that are deeply intellectually and emotionally committed to the idea of Europe. For them, the European Union is not merely a useful tool for achieving national goals. Rather, it is an alternative to nationalism and the horrors that nationalism has brought to Europe. It is a vision of a single Continent drawn together in a common enterprise — prosperity — that abolishes the dangers of a European war, creates a cooperative economic project and, least discussed but not trivial, returns Europe to its rightful place at the heart of the international political system.

For the generation of leadership born just after World War II that came to political maturity in the last 20 years, the European project was an ideological given and an institutional reality. These leaders formed an international web of European leaders who for the most part all shared this vision. This leadership extended beyond the political sphere: Most European elites were committed to Europe (there were, of course, exceptions).

Greece and the Struggle of the European Elite

Now we are seeing this elite struggle to preserve its vision. When Papandreou called for a referendum on austerity, the European elite put tremendous pressure on him to abandon his initiative. Given the importance of the austerity agreements to the future of Greece, the idea of a referendum made perfect sense. A referendum would allow the Greek government to claim its actions enjoyed the support of the majority of the Greek people. Obviously, it is not clear that the Greeks would have approved the agreement.

Led by German Chancellor Angela Merkel, the European elite did everything possible to prevent such an outcome. This included blocking the next tranche of bailout money and suspending all further bailout money until Greek politicians could commit to all previously negotiated austerity measures. European outrage at the idea of a Greek referendum makes perfect sense.

Coming under pressure from Greece and the European elite, Papandreou resigned and was replaced by a former vice president of the European Central Bank. Already abandoned by Papandreou, the idea of a referendum disappeared.

Two dimensions explain this outcome. The first was national. The common perception in the financial press is that Greece irresponsibly borrowed money to support extravagant social programs and then could not pay off the loans. But there also is validity to the Greek point of view. From this perspective, under financial pressure, the European Union was revealed as a mechanism for Germany to surge exports into developing EU countries via the union’s free trade system. Germany also used Brussels’ regulations and managed the euro such that Greece found itself in an impossible situation. Germany then called on Athens to impose austerity on the Greek people to save irresponsible financiers who, knowing perfectly well what Greece’s economic position was, were eager to lend money to the Greeks. Each version of events has some truth to it, but the debate ultimately was between the European and Greek elites. It was an internal dispute, and whether for Greece’s benefit or for the European financial system’s benefit, both sides were committed to finding a solution.

The second dimension had to do with the Greek public and the Greek and European elites. The Greek elite clearly benefited financially from the European Union. The Greek public, by contrast, had a mixed experience. Certainly, the 20 years of prosperity since the 1990s benefited many — but not all. Economic integration left the Greek economy wide open for other Europeans to enter, putting segments of the Greek economy at a terrific disadvantage. European competitors overwhelmed workers in many industries along with small-business owners in particular. So there always was an argument in Greece for opposing the European Union. The stark choice posed by the current situation strengthened this argument, namely, who would bear the burden of the European system’s dysfunction in Greece? In other words, assuming the European Union was to be saved, who would absorb the cost? The bailouts promised by Germany on behalf of Europe would allow the Greeks to stabilize their financial system and repay at least some of their loans to Europe. This would leave the Greek elite generally intact. The price to Greece would be austerity, but the Greek elite would not pay that price. Members of the broader public — who would lose jobs, pensions, salaries and careers — would.

Essentially, the first question was whether Greece as a nation would deliberately default on its debts — as many corporations do — and force a restructuring on its terms regardless of what the European financial system needed, or whether it would seek to accommodate the European system. The second was whether it would structure an accommodation in Europe such that the burden would not fall on the public but on the Greek elite.

The Greek government chose to seek accommodation with European needs and to allow the major impact of austerity to fall on the public as a consequence of the elite’s interests in Europe — now deep and abiding — and the ideology of Europeanism. Since by its very nature the burden of austerity would fall on the public, it was vital a referendum not be held. Even so, the Greeks undoubtedly would seek to evade the harshest dimensions of austerity. That is the social contract in Greece: The Greeks would promise the Europeans what they wanted, but they would protect the public via duplicity. While that approach might work in Greece, it cannot work in a country like Italy, whose exposure is too large to hide via duplicity. Similarly, duplicity cannot be the ultimate solution to the European crisis.

The Real European Crisis

And here we come to the real European crisis. Given the nature of the crisis, which we have seen play out in Greece, the European elite can save the European concept and their own interests only by transferring the cost to the broader public, and not simply among debtors. Creditors like Germany, too, must absorb the cost and distribute it to the public. German banks simply cannot manage to absorb the losses. Like the French, they will have to be recapitalized, meaning the cost will fall to the public.

Europe was not supposed to work this way. Like Immanuel Kant’s notion of a “Perpetual Peace,” the European Union promised eternal prosperity. That plus preventing war were Europe’s great promises; there was no moral project beyond these. Failure to deliver on either promise undermines the European project’s legitimacy. If the price of retaining Europe is a massive decline in Europeans’ standard of living, then the argument for retaining the European Union is weakened.

As important, if Europe is perceived as failing because the European elite failed, and the European elite is perceived as defending the European idea as a means of preserving its own interests and position, then the public’s commitment to the European idea — never as robust as the elite’s commitment — is put in doubt. The belief in Europe that the crisis can be managed within current EU structures has been widespread. The Germans, however, have floated a proposal that would give creditors in Europe — i.e., the Germans — the power to oversee debtors’ economic decisions. This would undermine sovereignty dramatically. Losing sovereignty for greater prosperity would work in Europe. Losing it to pay back the debts of Europe’s banks is a much harder sell.

The Immigrant Factor and Upcoming Elections

All of this comes at a time of anti-immigrant, particularly anti-Muslim, feeling among the European public. In some countries, anger increasingly has been directed at the European Union and its borders policies — and at European countries’ respective national and international elites, who have used immigration to fuel the economy while creating both economic and cultural tensions in the native population. Thus, immigration has become linked to general perceptions of the European Union, opening both a fundamental economic and cultural divide between European elites and the public.

Racial and ethnic tensions combined with economic austerity and a sense of betrayal toward the elite creates an explosive mixture. Europe experienced this during the inter-war period, though this is not a purely European phenomenon. Disappointment in one’s personal life combined with a feeling of cultural disenfranchisement by outsiders and the sense that the elite is neither honest, nor competent nor committed to the well-being of its own public tends to generate major political reactions anywhere in the world.

Europe has avoided an explosion thus far. But the warning signs are there. Anti-European and anti-immigrant factions existed even during the period when the European Union was functioning, with far-right parties polling up to 16 percent in France. It is not clear that the current crisis has strengthened these elements, but how much this crisis will cost the European public and the absence of miraculous solutions also have not yet become clear. As Italy confronts its crisis, the cost — and the inevitably of the cost — will become clearer.

A large number of elections are scheduled or expected in Europe in 2012 and 2013, including a French presidential election in 2012 and German parliamentary elections in 2013. At the moment, these appear set to be contests between the conventional parties that have dominated Europe since World War II in the West and since 1989 in the East. In general, these are the parties of the elite, all more or less buying into Europe. But anti-European factions have emerged within some of these parties, and as sentiment builds, new parties may form and anti-European factions within existing parties may grow. A crisis of this magnitude cannot happen without Tea Party- and Occupy Wall Street-type factions emerging. In Europe, however — where in addition to economics the crisis is about race, sovereignty, national self-determination and the moral foundations of the European Union — these elements will be broader and more intense.

Populist sentiment coupled with racial and cultural concerns is the classic foundation for right-wing nationalist parties. The European left in general is part of the pro-European elite. Apart from small fragments, very little of the left hasn’t bought into Europe. It is the right that has earned a meaningful following by warning about Europe over the past 20 years. It thus would seem reasonable to expect that these factions will become much stronger as the price of the crisis — and who is going to bear it — becomes apparent.

The real question, therefore, is not how the financial crisis works out. It is whether the European project will survive. And that depends on whether the European elite can retain its legitimacy. That legitimacy is not gone by any means, but it is in the process of being tested like never before, and it is difficult to see how the elite retains it. The polls don’t show the trend yet because the magnitude of the impact on individual lives has not manifested itself in most of Europe. When it does show itself, there will be a massive recalculation regarding the worth and standing of the European elite. There will be calls for revenge, and vows of never allowing such a thing to recur.

Regardless of whether the next immediate European crisis is focused on Spain or Italy, it follows that by mid-decade, Europe’s political landscape will have shifted dramatically, with new parties, personalities and values emerging. The United States shares much of this trend, but its institutions are not newly invented. Old and not working creates problems; new and not working is dangerous. Why the United States will take a different path is a subject for another time. Suffice it to say that the magnitude of Europe’s problems goes well beyond finance.

The European crisis is one of sovereignty, cultural identity and the legitimacy of the elite. The financial crisis has several outcomes, all bad. Regardless of which is chosen, the impact on the political system will be dramatic.