Σάββας και Γρηγόρης τα ονόματα τους. 2 νέοι – κάτω των 30 ετών – που αυτή την στιγμή είναι εκτεθειμένοι στο κρύο γιατί δεν έχουν που αλλού να πάνε. Δεν ήρθαν από το μακρινό Μπαγκλαντές αλλά και ούτε από το Αφγανιστάν. Ήρθαν από κάποια γειτονιά δίπλα μας και για κάποιο λόγω κατέληξαν στον δρόμο να κοιμούνται δίπλα στις γάτες και τα σκυλιά στην παραλία του Παρασκευά (Βοτσαλάκια) στην Καστέλα στην είσοδο μιας σπηλιάς.
Μέχρι χθες τους προσπέρναγα και εγώ όσο τόσοι άλλοι ... ένα βράδυ που πήγαινα στο αυτοκίνητο μου αποφάσισα να τους μιλήσω και να βοηθήσω όπως μπορώ. Βρήκα λίγα ζεστά ρούχα και μερικές κουβέρτες ώστε να αντιμετωπίσουν το κρύο που έρχεται ... οι ανάγκες τους όμως δεν σταματάνε εκεί. Δεν έχουν φαγητό ... ζεστό νερό να πλυθούν ... έναν άνθρωπο να μιλήσει μαζί τους, όλοι μας τους αγνοούμε λες και δεν υπάρχουν.
... από χθες έχουν μείνει τα λόγια του Σάββα προς τον Γρηγόρη στο μυαλό μου «είδες βρε, υπάρχουν καλοί άνθρωποι». Μου ήρθε ένας κόμπος στον λαιμό και ψέλλισα «τίποτα δεν έκανα, σας παρακαλώ μην μου λέτε ευχαριστώ»
... ψάχνουν να βρουν μια δουλειά, ένα μέρος να κάνουν ένα ζεστό μπάνιο, λίγο ζεστό φαγητό. Όποιος μπορεί να βοηθήσει, μπορεί εύκολα να τους βρει στην σπηλιά που είναι στην παραλία του Παρασκευά (Βοτσαλάκια) στην Καστέλα.
