Friday, May 4, 2012
Επιλέγω Καμμένο γιατί...
Επιλέγω Καμμένο γιατί...
α) Ο άνθρωπος αυτός κατάφερε και μίλησε στο θυμικό μου.
Για να μη βιαστείτε να μου μιλήσετε για τη λογική...
Η λογική λέει ότι η συνέχιση της αδιέξοδης πολιτικής του μνημονίου μας οδηγεί ΔΕΔΟΜΕΝΑ στην καταστροφή και την εξολόθρευση κάθε ίχνους ελπίδας. Οπότε με βάση και τη λογική μου, ψηφίζω ενάντια στο Μνημόνιο και επιλέγω να ακολουθήσω έναν δύσκολο δρόμο, ο οποίος όμως ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ (προσοχή τονίζω το ενδεχομένως γιατί δεν υπάρχει βεβαιότητα.
Μόνο πιθανότητα) να οδηγήσει σε κάποιο καλύτερο μέλλον την πατρίδα μας και το λαό μας.
β) Επιτέλους εμφανίστηκε ένας αρχηγός κόμματος ο οποίος δεν είναι politically correct, ο οποίος λέει χωρίς να μασάει τα λόγια του ότι θα βάλει στη φυλακή αυτούς που ΟΛΟΙ μας θέλουμε να δούμε πίσω από τα κάγκελα.
Θα μου πείτε σιγά μην το κάνει (Αν καταλάβει την εξουσία). Θα σας πω: Πιστεύετε ότι με επανεκλογή ΝΔ - ΠΑΣΟΚ υπάρχει κάποια περίπτωση να συμβεί; Πιστεύετε ότι με επανεκλογή ΠΑΣΟΚ, ΝΔ υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο; Αν ναι πλανάστε πλάνην οικτράν.
γ) Είτε το θέλουμε, είτε όχι, ο Καμμένος υπήρξε από την αρχή μέχρι και σήμερα συνεπής στη στάση του κατά του μνημονίου. Δεν έκανε πίσω ούτε στιγμή, τα έχωσε και εξακολουθεί να τα χώνει άγρια σε όλους όσους ψήφισαν το μνημόνιο και γι αυτό διαγράφηκε από τη ΝΔ. Δεν πιστεύω ότι τη στιγμή της διαγραφής του είχε προσχεδιασμένο στο μυαλό του την ίδρυση του κόμματος των Α.Ε., σωστά όμως έπραξε, εκμεταλλευόμενος την απουσία αντιμνημονιακής φωνής στο χώρο της "δεξιάς".
δ) Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, ο εν λόγω πολιτικός έδειξε διατεθειμένος να σπάσει τα στεγανά. Να συνεργαστεί δηλαδή όντας δεξιός με δυνάμεις της αριστεράς. Και όχι μόνο αυτό, τόλμησε έβαλε στους κόλπους του κόμματός του ανθρώπους δεδομένα αριστερόστροφους (Δημαράς, Μαριάς).
Πολλοί πολίτες, ένθεν κακείθεν της νοητής διαχωριστικής ιδεολογικής γραμμής ενοχλούνται.
Εγώ το βλέπω διαφορετικά: Ο Καμμένος μάλλον έχει αντιληφθεί ότι η χώρα βρίσκεται σε έσχατο κίνδυνο και δεν έχει ενδοιασμούς για το καλό της πατρίδας να συνεργαστεί με όποιον άλλο το έχει επίσης συνειδητοποιήσει.
Σε τελική ανάλυση κύριοι, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να δω τους έλληνες μονιασμένους κι ενωμένους κάτω από ένα κοινό λάβαρο (την ελληνική σημαία και όχι το σημαιάκι ενός κόμματος ή μίας ιδεολογίας) και με έναν κοινό ΙΕΡΟ σκοπό: Την υπεράσπιση των δικαίων της πατρίδας και του έθνους μας. Την αντίσταση ενάντια στον κατακτητή - γιατί όλοι μας το έχουμε αντιληφθεί ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο.
ε) Γιατί δεν θέλω να κάνω δώρο την ψήφο μου (όπως έκανα στις τελευταίες εκλογές που ψήφισα μικρό κόμμα) στο πρώτο κόμμα που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι η ΝΔ. Γι αυτό το λόγο δεν ψηφίζω Δημιουργία Ξανά. Το μεταθέτω για τις επόμενες εκλογές που οι συνθήκες θα είναι πολύ πιό ώριμες.
στ) Επιτέλους εμφανίζεται η ευκαιρία να γκρεμίσουμε τη μεταπολίτευση, δίνοντας ένα ηχηρό χαστούκι στους ελεεινούς εκφραστές της (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), αυτούς δηλαδή που μας οδήγησαν με την ανοχή μας φυσικά στην καταστροφή και οι οποίοι έχουν το θράσος να μας ζητάνε την ψήφο μας για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο, οδηγώντας τους σε σταδιακή διάλυση και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την ανάδυση στο εγγύς μέλλον νέων πολιτικών ρευμάτων με υγιείς θέσεις και στελέχη με αγαθές προθέσεις.
Οι επιλογές μας σε αυτήν την προσπάθεια είναι μόνο δύο αυτή τη στιγμή: Τσίπρας ή Καμμένος.
Διαλέχτε.
Εγώ επιλέγω Καμμένο, γιατί ο Τσίπρας δεν με εκφράζει στη στάση και τις απόψεις του στα εθνικά θέματα και ίσως γιατί η σκέψη μου είναι δεξιόστροφη και όχι αριστερόστροφη.
Προσοχή. Δεν έχω αγιοποιήσει τον Καμμένο και το κόμμα του. Τον ψηφίζω μετα φόβου.
Στις τάξεις του έχουν παρεισφρήσει και πολλοί δεινόσαυροι (με πρώτο πρώτο τον κο Ι. Μανώλη), με μοναδικό σκοπό την πολιτική τους επιβίωση. Τέτοιου είδους πολιτικοί είναι σίγουρα επίφοβοι ότι αύριο μπορούν να κάνουν ξανά το άλμα και να βρεθούν στο κόμμα στο οποίο ανδρώθηκαν πολιτικά (τη ΝΔ).
Σε αυτούς λέω ΟΧΙ.
Αυτούς, όποιο κόμμα κι αν ψηφίσετε, εντοπίστε τους και απλά όταν κρατήσετε το ψηφοδέλτιο στα χέρια σας κάντε πως δεν είδατε τα ονόματά τους.
Καλό βόλι και Ο Θεός βοηθός.
Πηγή http://ainatem.blogspot.com/2012/05/blog-post_04.html