Το όνομα του τελευταίου θύμματος του πολέμου που δέχεται η Ελληνική κοινωνία είναι Δημήτρης Χριστούλας, ετών 77.
Η πράξη του βαθύτατα πολιτική. Το σημείωμα που άφησε πίσω δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρεμηνείας για τους λόγους που τον οδήγησαν να θυσιάσει την ζωή του για ΟΛΟΥΣ μας.
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μία αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι'αυτή.
»Επειδή έχω μία ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικοφ, ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για την διατροφή μου.
»Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα πορέτο του Μιλάνου)»
Ελαφρύ να είναι το χώμα που τον σκεπάζει. Οι υπόλοιποι "ζωντανοί" ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας αλλά και το τι πρέπει να κάνουμε για να ανατρέψουμε την υπάρχουσα κατάσταση.
Τα λόγια του Thomas Jefferson μας εκφράζουν απόλυτα "Όταν η αδικία γίνεται νόμος, η επανάσταση γίνεται καθήκον".
+++
Ανανέωση 08/04/2012
Φωτογραφία του Δημήτρη Χριστούλα
